Μια… εκδρομή…

Μετα το Δ.Σ του Συνδεσμου μας, Νοιωθω κι εγω την αναγκη να γραψω λιγα για το Μανώλη.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος,από την ημέρα του θανάτου σου—-

Η  απουσία σου είναι ιδιαίτερα αισθητή στις δύσκολες μέρες μας—-

Μια μικρή τιμή στη μνήμη σου είναι  η απόφαση του δήμου μας  να δοθεί το όνομα σου στο 1ο Λύκειο όπου υπηρέτησες και νομιζω συνταξιοδοτηθηκες—σαν αναγνωριση για τις πολυσχιδείς δράσεις σου στην εκπαίδευση, στη κοινωνία, στο πολιτισμό, σε σωματεία και συλλόγους, στην ΕΛΜΕ, ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ που ήσουν αιρετός, στο δήμο το νομό την περιφέρεια ….. και στο Δ.Σ του συνδέσμου μας (αν δεν κάνω λάθος συνέβαλες να αποκτήσει υπολογιστή και μηχανοργάνωση.

Ειδικά στο 1ο Λύκειο συνυπηρετήσαμε κάποια χρόνια, ήσουν ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής σε μαθητές και καθηγητές

ΑΚΕΡΑΙΟΣ – ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ – ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ – ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ…

Τη Κυριακή 14 Μαρτίου, η οικογένειά σου  τελεί τ ο ετήσιο μνημόσυνο σου, στον ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ. Υπό κανονικές συνθήκες, η κοσμοσυρροή θα ήταν απέραντη. ….Τώρα  όμως έστω και λίγοι θα παρευρεθούμε για να σε θυμηθούμε.

ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ,ήταν η ζωή σου ΜΑΝΩΛΗ, με θαυμαστή διαδρομή,αλλά με ανάρμοστο τέλος….

Γιάννης Θεοδωρόπουλος