Μήνας: Σεπτέμβριος 2020

Η τρίτη ηλικία αντιμετωπίζει με ψυχική γαλήνη τον τελευταίο βιολογικό της κύκλο. Οι άνθρωποι αυτοί πάντα χωρίς υστεροβουλίες και υπολογισμούς δίνουν αυτό που μπορούν από το υστέρημά τους για χάρη των νεότερων. Αυτοί αποτέλεσαν τους στυλοβάτες της οικονομικής και πνευματικής προόδου του κοινωνικού συνόλου και η Πολιτεία στη χώρα μας τους ξεχνά και τους αφήνει στην τύχη τους, με ρημαγμένες συντάξεις και υποτυπώδη υγειονομική περίθαλψη, λόγω της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας, με κοινωνική απομόνωση, με απαράδεκτη και απάνθρωπη αναλγησία για την αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων τους και αυτοί με γογγυσμούς, καρτερικότητα και αξιοπρέπεια ανεβαίνουν, αν όχι όλοι, με το δικό τους σταυρό, στο Γολγοθά του μαρτυρίου τους.
Ζητούμε σήμερα με την ευκαιρία και της σημερινής μέρας που είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, «τα περήφανα γηρατειά», που περνούν την πιο δύσκολη εποχή τους, ιδιαίτερα στη χώρα μας:

1. Τη σύνταξή μας για την οποία δώσαμε ό,τι καλύτερο είχαμε, τη νιότη μας στην εργασία, την οποία οι Κυβερνήσεις της χώρας, ρήμαξαν με τις περικοπές, λες και το χρέος της χώρας, την υποδούλωσή της στους Δανειστές, τα δημιουργήσαμε εμείς και όχι η ανικανότητά τους ή η εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων και η οποία σύνταξη σε λίγο θα μεταβληθεί σε φιλοδώρημα.
2. Να δημιουργηθούν για κάποιους μοναχικούς ηλικιωμένους περισσότερες δομές φιλοξενίας, γιατί δεν υπάρχουν και αν υπάρχουν, δεν επαρκούν.
3. Να ενισχυθούν τα προγράμματα βοήθειας στο σπίτι, γιατί είναι σημαντικά.
4. Να υπάρξουν αποτελεσματικές και σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες με άμεση και δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, ιδιαίτερα σήμερα, στην περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού.
5. Να αποδίδεται στους ηλικιωμένους και στους συνταξιούχους η φροντίδα, ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια που δικαιούνται.
6. Ζητούμε τα αυτονόητα που πρέπει να παρέχονται από ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος, τουλάχιστον για την τρίτη ηλικία.

Για να μπορούν οι ηλικιωμένοι και συνταξιούχοι, χωρίς άγχος, χωρίς εμπαιγμό, να γιορτάζουν αυτή τη μέρα που είναι αφιερωμένη σ’ αυτούς, για να μπορούν να ελπίζουν πως ίσως υπάρχει και για τους ίδιους επόμενη μέρα, για να μπορούν να ζουν με ψυχική γαλήνη μέχρι την ολοκλήρωση του βιολογικού τους κύκλου και αυτός ας είναι μακρύς!

Από την Π.Ο.Π.Σ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

Αθήνα, 15/9/2020          Αρ.πρωτ: 192

Προς το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
Υπουργό κ. Ιωάννη Βρούτση
Σταδίου 29 Αθήνα

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: 1) Νέα Δημοκρατία, Πειραιώς 62, 18346, Μοσχάτο
2) ΣΥΡΙΖΑ – Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς,
Πλατεία Ελευθερίας 1, 105 53 Αθήνα
3) Κίνημα Αλλαγής, Χαριλάου Τρικούπη 50, 10680, Αθήνα
4) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας,
Λεωφόρος Ηρακλείου 145, 142 31, Ν. Ιωνία
5) Ελληνική Λύση, Ιπποκράτους 10-12, 106 79, Αθήνα
6) Μέρα25, Μαυρομματαίων 15, 104 34 Αθήνα,
7) Σύλλογοι- Σύνδεσμοι Πολιτικών Συνταξιούχων όλης της χώρας
8) Μ.Μ.Ε.

Θέμα: Τροποποίηση συνταξιοδοτικής νομοθεσίας
Σχετ: 164/23-10-2019 έγγραφό μας

Κύριε Υπουργέ,
Σας γνωρίζουμε ότι για τους δημοσίους υπαλλήλους, λειτουργούς και στρατιωτικούς, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.8 του άρθρου 58 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (Π.Δ. 169/2007) «Δεν καταβάλλεται από το Δημόσιο διπλή σύνταξη», από μεταβίβαση λόγω θανάτου, στον επιζώντα σύζυγο ή την σύζυγο, όταν ο ένας από τους δύο παίρνει σύνταξη από δικό του συνταξιοδοτικό δικαίωμα, βάσει της συντάξιμης υπηρεσίας του στο Δημόσιο. Η αδικία αυτή θεραπεύτηκε μερικά, ύστερα από τις πολύχρονες εκκλήσεις και παραστάσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων, με την έκδοση του Ν.3620/2007 (ΦΕΚ 276/Α’/11-12-2007). Με τις διατάξεις της παρ.4 αυτού του νόμου παρέχεται στη χήρα ή χήρο σύζυγο που είναι συνταξιούχος του Δημοσίου από δικό του δικαίωμα, στην περίπτωση θανάτου, ποσοστό 25% της σύνταξης από τον/την αποβιώσαντα/-σασα σύζυγο, με δικαίωμα επιλογής στη μεταβιβαζόμενη σύνταξη.

Κύριε Υπουργέ,
Μετά την ένταξη των δημοσίων υπαλλήλων, λειτουργών και στρατιωτικών για τη συνταξιοδότησή τους στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Ν.4387/2016 όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του Ν.4670/2020 «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης e-ΕΦΚΑ» και την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, που κρίνει τη νομιμότητα υπαγωγής στον φορέα αυτόν, για λόγους νομικής ισότητας, με το σκεπτικό ότι όλοι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα αντιμετωπίζουν τους ίδιους ασφαλιστικούς κινδύνους, όπως γήρας, ασθένειες και θάνατο, δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ συνταξιούχων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Αφού η κατηγορία αυτή (δημόσιοι υπάλληλοι, λειτουργοί κλπ) δεν εντάσσεται πλέον στις συνταξιοδοτικές διατάξεις του Δημοσίου (άρθρο 58 παρ. 8 Π.Δ. 169/2007) αλλά στις διατάξεις του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), επομένως για λόγους ευνομίας, ηθικής και νομικής τάξης, δεν πρέπει να ισχύουν οι αναφερθείσες περιοριστικές διατάξεις, αλλά οι διατάξεις που διέπουν όλους τους ασφαλισμένους στον ανωτέρω συνταξιοδοτικό φορέα για το συνταξιοδοτικό δικαίωμα και κατά τη μεταβίβαση λόγω θανάτου

Κύριε Υπουργέ,
Γι’ αυτούς τους λόγους σας ζητούμε και σας παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την τροποποίηση των διατάξεων του άρθρου 4 παρ.9 του Ν.3620/2007, με σκοπό το ποσοστό της σύνταξης λόγω θανάτου στον επιζώντα σύζυγο, πρώην δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό να ανέρχεται από το ποσοστό 25% στο 70%, όπως ισχύει για όλους τους ασφαλισμένους του ιδιωτικού τομέα.
Οι κύριοι Βουλευτές των κομμάτων στα οποία κοινοποιείται το παρόν, παρακαλούνται να εξετάσουν αντικειμενικά το δίκαιο αίτημά μας για την αποκατάσταση της αδικίας σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων, λειτουργών και στρατιωτικών, που δεν συνταξιοδοτούνται πλέον από το Δημόσιο αλλά από τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Με τιμή
Ο Πρόεδρος                       Χρ. Μπουρδούκης
Ο Γεν. Γραμματέας          Ερμ. Λινάρδος

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

Αθήνα, 10/9/2020     Αρ.πρωτ: 191

Προς τους Συλλόγους-Συνδέσμους Πολιτικών Συνταξιούχων όλης της χώρας
Κοινοποίηση: Μ.Μ.Ε

Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Σε συνθήκες πανδημίας με τα γνωστά αποτελέσματα στην κοινωνική, πνευματική και οικονομική δραστηριότητα, προσπαθούμε να σας ενημερώνουμε με κάθε τρόπο για τις πολιτικές και κυβερνητικές αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας και την επιβίωσή μας, όπως είναι η πρόταση, προφανώς της Κυβέρνησης, που αφορά στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.
Σας κάνουμε γνωστό ότι πριν λίγες μέρες ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού κ. Αλέξης Πατέλης σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (30-8-2020), με τίτλο «Η πρόταση που θα υποβάλει η Ελλάδα στην Κομισιόν για το Ταμείο Ανάκαμψης», αναφέρθηκε μεταξύ των άλλων στο νέο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, ότι θεωρεί αναγκαία την εφαρμογή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στο Ασφαλιστικό Σύστημα, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση μέρους της κοινωνικής ασφάλισης, για « να πάψει το κράτος να παίρνει τα λεφτά των νέων και να τα δίνει στους ηλικιωμένους».
Είναι προφανές ότι ο οικονομικός σύμβουλος χρησιμοποιεί τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, στρέφοντας με «χυδαία» απρέπεια τους εργαζομένους κατά των απομάχων της εργασίας, των συνταξιούχων, των ηλικιωμένων που αποτέλεσαν τους στυλοβάτες της πνευματικής και οικονομικής προόδου της κοινωνίας, με ρημαγμένες συντάξεις και υποτυπώδη υγειονομική περίθαλψη, λόγω της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας και της χρεωκοπίας της χώρας, για την οποία και δεν ευθύνονται.
Γνωρίζετε όλοι σας ότι το Ασφαλιστικό Σύστημα της χώρας διέπεται από την αρχή της αλληλεγγύης των γενεών και έχει δημόσια αναδιανεμητικά χαρακτηριστικά. Η μεταρρύθμιση όμως που προτείνεται από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό, ακόμη και μέρους αυτού, δηλαδή της επικουρικής σύνταξης, με την ίδρυση ιδιωτικών ταμείων συνταξιοδότησης (Οργανισμοί, τραπεζίτες, ασφαλιστές κλπ) των εργαζομένων αντιβαίνει σ’αυτή την αρχή κατά την οποία οι εισφορές των σημερινών ενεργών ατόμων (εργαζομένων) χρησιμοποιούνται για τη σταθερή και απρόσκοπτη χρηματοδότηση των συντάξεων των σημερινών συνταξιούχων.
Η εισαγωγή επομένως του κεφαλαιοποιητικού συστήματος που στηρίζεται στην αρχή της ανταποδοτικότητας (ατομικοί λογαριασμοί εισφορών- παροχών), υπονομεύει τον δημόσιο χαρακτήρα γενικά των συντάξεων και της επικουρικής ασφάλισης για την απονομή της επικουρικής σύνταξης και μπορεί να οδηγήσει το επίπεδο των συνταξιοδοτικών παροχών κάτω από το όριο της φτώχειας, όπως έχει δείξει μέχρι τώρα η εμπειρία από τη χρεωκοπία των ιδιωτικών ασφαλιστικών Οργανισμών.
Συνεχίζοντας τη συνέντευξή του ο κ.Πατέλης αναφέρει ότι: «ο καθένας όταν θα βάζει στην άκρη ένα κομμάτι του μισθού κάθε μήνα για τη μελλοντική επικουρική του σύνταξη, θα ξέρει ότι αυτό είναι εκεί δικό του και θα το παρακολουθεί να αβγατίζει. Δεν μπορεί κανείς να του το πάρει, όπως έγινε τόσες φορές στα πρόσφατα χρόνια. Είναι σωστό να έχεις πληρώσει εισφορές όλη σου τη ζωή και να έρχεται μετά κάποιος να σου κόβει τη σύνταξη; Ε, αυτό δεν μπορεί να γίνει σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα…».
Γνωρίζουν όλοι οι συνταξιούχοι ότι αυτός «ο κάποιος» που έκοψε και ρήμαξε τις συντάξεις, κύριες και επικουρικές, είναι το ίδιο το κράτος, κατά τη δεκαετή οικονομική και δημοσιονομική κρίση, που δεν προκάλεσαν οι συνταξιούχοι της επικουρικής ασφάλισης.
Βέβαια, στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα οι ιδιωτικές εταιρείες αναμένουν να εισπράξουν και να αξιοποιήσουν «τον πλούτο» των εργαζομένων. Όσο οι χρηματιστηριακές αγορές πηγαίνουν καλά, όσο δηλαδή ανεβαίνει ο «τζόγος», πολλοί θα είναι ευχαριστημένοι.
Το δράμα όμως για τους εργαζομένους, τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους αρχίζει στις περιπτώσεις καθοδικής πορείας και ραγδαίας πτώσης του χρηματιστηρίου και της χρεωκοπίας των ασφαλιστικών εταιρειών, όπως έχει συμβεί με την Αμερικανική ΑΛΚΟ της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας στην Αμερική (Σεπτέμβριος 2008), που η πτώση της μετοχής της από 70% σε 5,5% εξανάγκασε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ να αναλάβει το κόστος των ασφαλιστικών συμβολαίων ύψους 85 δις δολαρίων. Άλλο παράδειγμα πτώχευσης στη χώρα μας είναι η εταιρεία ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ, που διαλύθηκαν τα κεφαλαιοποιημένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Σχετικά τώρα με την κεφαλαιοποίηση της επικουρικής ασφάλισης είναι χρήσιμο να αναφερθούμε σε ένα άρθρο του νομπελίστα καθηγητή οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Αμερικής, Τζόζεφ Στίγκλιτς, με τίτλο «Ο Μπους παίζει με τις συντάξεις» (εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 19-20 Φεβρ,2005), στο οποίο προειδοποιεί ότι «η ιδιωτικοποίηση του συστήματος δεν λύνει το πρόβλημα, το χρηματιστήριο δεν προσφέρει εγγυημένες αποδόσεις και ότι αν όλα πάνε καλά στις αγορές, οι αποδόσεις θα είναι υψηλότερες, μόνο επειδή και η ανάληψη του επενδυτικού κινδύνου θα είναι υψηλότερη. Τίποτε δεν είναι τσάμπα στα οικονομικά. Ακόμη κι αν κάποιος πιστεύει πραγματικά ότι υπάρχουν πράγματα στα οικονομικά που προσφέρονται «δωρεάν», πάλι δεν υπάρχει λόγος να πραγματοποιηθεί η ιδιωτικοποίηση. Η Κυβέρνηση μπορεί να κερδίσει επενδύοντας τα δικά της κεφάλαια στο χρηματιστήριο. Η ιδιωτικοποίηση δεν θα πετύχει τίποτε άλλο παρά να κάνει χειρότερα τα πράγματα.»
Αλλά και ο καθηγητής Σ. Ρομπόλης, ειδικός στην Κοινωνική Ασφάλιση, υποστηρίζει ότι το σύστημα της ιδιωτικής ασφάλισης στηρίζεται στις χρηματοπιστωτικές αγορές. «Ο κάθε ασφαλισμένος τα χρήματα που θα καταθέτει για την ασφάλισή του, θα είναι τοποθετημένα σε ατομικές μερίδες και αποδίδονται στον ασφαλισμένο σε συγκεκριμένο χρόνο κατά τη συνταξιοδότησή του. Η μετατροπή του διανεμητικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό θα αποβεί προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων, μέσω του περιορισμού του ποσοστού αναπλήρωσης των συνταξιοδοτικών παροχών…. Στις χώρες που εφαρμόστηκε ιδιωτική επικούρηση (Ουγγαρία 1998, Πολωνία 1999, Λετονία 2001, Εσθονία 2002, Λιθουανία 2004, Σλοβενία 2005, Ρουμανία 2008 και Βουλγαρία ) αυτή αποτελεί πλέον παρελθόν. Ακριβώς όπως στη Λατινική Αμερική -που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η ιδιωτικοποίηση του συστήματος (Χιλή, περίοδος Πινοσέτ)- τα αποτελέσματά της ήταν ασύμφορα για τους συνταξιούχους, ήταν οδυνηρά. Γι’ αυτό μετά το 2008 επανήλθαν στο αναδιανεμητικό σύστημα, με συνέπεια οι κρατικοί προϋπολογισμοί να υποστούν μεγάλο κόστος….».
Στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παρά τον εγκωμιασμό και τη διαφήμιση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος δε φαίνεται να ενσωματώνεται στα Ευρωπαϊκά προγράμματα συνταξιοδότησης. Στη Γαλλία ισχύει το αναδιανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για τους μισθωτούς και εργαζομένους. Στην Ισπανία και τη Σουηδία παρά τις διάφορες αναμορφώσεις, το ασφαλιστικό σύστημα παραμένει κυρίως αναδιανεμητικό. Στην Ευρώπη γενικά επικρατεί στο μεγαλύτερο βαθμό το αναδιανεμητικό σύστημα.
Σημειώνεται ότι η υποχρεωτική απόσπαση της επικουρικής σύνταξης από το δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα έρχεται σε αντίθεση, κατά την κρίση μας, προς τη συνταγματική διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 22 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία «το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση όπως νόμος ορίζει» και γι’ αυτό δεν είναι δυνατή η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης και να αποσπαστεί από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα.
Είναι προφανές ότι από τις παραπάνω αναλύσεις φαίνεται ότι η ιδιωτικοποίηση μέρους του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, όπως της επικουρικής σύνταξης, θα είναι σε βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων και μπορεί να οδηγήσει σε συρρίκνωση των συντάξεων.
Σημειώνεται, τέλος, ότι από σχετικές έρευνες προκύπτει πως επαρκείς συντάξεις που εξασφαλίζουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης, είναι οι συντάξεις που επικρατεί το δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Η λεπτομερής ενημέρωση γίνεται λόγω της σοβαρότητας του θέματος και για τον λόγο ότι η αναφορά στην κεφαλαιοποίηση της επικουρικής σύνταξης αποτελεί προεκλογική δέσμευση της Κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση θα έχετε άμεση πληροφόρηση.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ο Πρόεδρος                   Χρ. Μπουρδούκης
Ο Γεν. Γραμματέας      Ερμ. Λινάρδος